Maandelijks archief: juni 2020

Eerst was het gewoon, later ongewoon

Geplaatst op door

Tijden veranderen. Echt waar!

Zolang ik mijn vader gekend heb rookte hij pijp. ‘Coopvaert’ was zijn ‘handelsmerk’. De tabak stopte hij zorgvuldig in zijn (Engelse) pijp, een aluminium pijp met verwisselbare kop, met zijn wijsvinger.

Zo gewoon was het roken in die tijd dat hij zelfs onder zijn werk rookte.

Roken werd in die tijd heel gewoon gevonden. Ook in mijn tijd.

Zoon
en Falcon Pipe

Mijn moeder rookte af en toe een sigaret. Zij rookte dan één Egyptische sigaret. ‘Voor de gezelligheid‘, zei zij.

Wel rookte zij heel charmant. Hoe zij aan die Egyptische ‘stinkstokken’ kwam, weet ik niet precies. Ze zaten in een roodbruin gekleurd blikken doosje. Dat weet ik nog. Ik vermoed dat mijn oom haar zo’n doosje soms als presentje gaf.

Ik vond het helemaal niets. Dat roken van haar bedoel ik. Behalve dan misschien om te zien hoe zij rookte, maar toch zag dat er ook weer niet stoer uit. Wel was het charmant.

Maar toch! ik bleef het een vreemd gezicht vinden dat roken van haar.

De rook van de sigaret rook ook niet lekker.
Zeg maar gerust ‘vies’.

Even tijd voor een berichtje

Geplaatst op door

Volgens de makelaar zijn er eekhoorns in het ‘boerenbosje’ achter ons nieuwe huis te zien. Toen we de advertentie voor het eerst lazen dachten wij vrijwel onmiddellijk aan een ‘verkooptruc’.

Maar toch heeft hij gelijk gekregen, want gisteravond zagen we – werkelijk waar – in een grote boom in het bosje een eekhoorn van tak naar tak springen!

Het was een bijzonder mooi gezicht.

‘Eeuwige trouw’ in de vogelwereld

Geplaatst op door

Elke morgen – ongeveer rond vier uur? – begint pa merel met zijn gezang op het achterste puntje van het dak op het huis van de achterburen. Zijn lied is heel afwisselend. In elk geval heel anders dan het koeren van de familie houtduif in de buurt. Dat geluid verveelt namelijk heel snel.

Ma merel – vrouw Strompel hebben we haar maar genoemd vanwege haar ene kromme pootje – hebben we een hele tijd niet meer gezien. Zij is er wel, want zij heeft zich ‘verstopt’ in de heg van onze tuin. Zij is al voor de tweede keer aan het broeden!

Ondertussen zingt pa merel zijn hoogste lied en brengt haar af en toe een smakelijk hapje!

Maar waarom zingt hij de hele dag? Om ‘belagers’ af te schrikken? Zingt hij voor zijn vrouwtje gedurende de tijd dat zij zit te broeden in de heg?
Ik denk dat laatste.

Als dit geen echte (dieren)liefde is, dan weet ik het niet!