In de krant van afgelopen zaterdag stond gekopt:
In Israël is een groot gebrek aan rationeel denken
Nadat ik het bericht gelezen had, dacht ik: Waarom wordt er niet echt geluisterd naar wat Gideon Levy te zeggen heeft? Waarom wordt deze journalist gehaat? Waarom heeft het Israëlische leger hem meerdere keren beschoten? Waarom wordt er door verschillende Israëlische ministers geëist dat hij in de gaten moet worden gehouden? Waarom hebben zijn landgenoten gedreigd hem in elkaar te zullen slaan?
Aan ‘links’ en ‘rechts’ denken doe ik niet mee. Wil ik ook niet. Mij gaat het om: oprechtheid, eerlijkheid, empathie, enz., van de mens. Het gaat mij dus echt niet om dat verrotte geld, machtsvertoon, machtswellust, of wat nog meer rottigheid!
Wel had ik nog een andere, sombere gedachte. Ook onlangs nog. Waarom hebben mijn ouders, grootouders en andere leden van de familie zich voor, in en na WOII ‘uitgesloofd’ voor anderen? Met gevaar voor eigen leven! Maar ik dacht ook: waarom zijn de namen van mijn grootouders opgenomen in Yad Vashem (Jeruzalem)?
Ja, waarom, waarvoor?
Mijn ouders dachten na WOII dat alles beter zou worden. Dat gebeurde dus niet! Binnen de kortste keren brak er ergens op de wereld toch weer een oorlog uit.
Het deugt van geen kanten wat Hamas tot nu toe heeft gedaan in en met Gaza, maar hetzelfde kun je ook zeggen/vinden van de tegenwoordige regering van Israël, van sommige van zijn ministers, van bepaalde legerleiders, rabbijnen, enz.
Héél jammer. Jammerlijk ook!