Op een zondagmorgen stond plotseling een zwarte Opel Kadett aan het begin van de zandweg tegenover ons huis. Er stapte iemand uit. Het was het schoolhoofd, de bovenmeester, ‘mijn’ meester, onze buurman. Hij liep een paar keer om de auto heen. Zijn vrouw zat nog in de auto.

Mijn vader zei dat hij ging vragen, of hij misschien kon helpen. Wij, mijn vader, broer en ik, liepen naar buiten, richting de stilstaande auto. Mijn moeder bleef in de woonkamer voor het raam staan toekijken.

Meester zei dat de motor van de auto plotseling was afgeslagen en niet meer wilde starten. Hij had de auto gehuurd van een garagehouder in D., zei hij. Met de auto zouden zijn vrouw en hij op familiebezoek gaan. Hij vroeg aan mijn vader of hij misschien raad wist. Pa zei tegen de buurman dat hij achter het stuur moest gaan zitten en dat hij, zodra de auto genoeg snelheid had, de versnelling in z’n eerste moest zetten, de koppeling langzaam loslaten en dan tegelijk een beetje gas geven. Mijn vader, mijn broer, meesters vrouw en ik konden de auto niet genoeg snelheid meegeven. De motor wilde niet starten! Mijn vader zei tegen mijn broer – hij was toen misschien negen jaar oud – “Jaap, ga jij even achter het stuur zitten!“. De meester vroeg of dat wel kon, maar mijn vader zei dat Jaap zowel brommer als trekker kon rijden. De meester vroeg niets meer.

Mijn broer ging achter het stuur van de Kadett. Dat wil zeggen: hij kon maar net over het stuur kijken en moest  daarom half zitten en half staan. Mijn vader, de meester, zijn vrouw en ik, duwden zo hard als we konden tegen de achterkant van de auto. De auto kreeg nu een behoorlijke snelheid. Plotseling riep mijn vader tegen mijn broer: “Jaap. Rijden!” De motor sloeg aan, maar in plaats van te stoppen, reed hij door! We stonden op de zandweg de auto met open mond na te kijken. Een poosje later zagen we de auto weer. Mijn broer had voor de lol een rondje gereden!

Hoewel de auto nog reed, liep mijn vader naar de auto toe en riep iets tegen mijn broer. De auto stopte, maar de motor sloeg niet af. We zagen mijn broer opschuiven, want Pa ging achter het stuur zitten en reed ons tegemoet.

De meester en zijn vrouw stapten weer in de auto. Zij bedankten voor de hulp en reden toen weg.

Mijn moeder had alles gezien, maar natuurlijk kreeg zij het hele verhaal nog eens te horen.