- Eén op de twintig (1 : 20) aangiften van verkrachting is vals.
- Al sinds 2010 is het Zweedse Volvo-concern in Chinese handen.
- Erdogan, de Turkse president en de man die mij voor Nazi durft uit te maken, heeft een onderkomen laten bouwen voor zo’n 365.000.000 euro (zo’n 444 miljoen dollar).
- Er is zelfs een zgn. ‘Ikea-grafkist’ on-line te bestellen en wordt in een doos met de post bezorgd. De ‘doe-het-zelf-grafkist’ kost 290 euro en is stevig genoeg voor het dragen van een gewicht tot 120 kilo. De doos wordt als compact postpakket van 28 kilo verstuurd.
- Bedrijven die in de fout gaan kunnen strafvervolging soms afkopen bij het Openbaar Ministerie. Maar wat wordt er dan afgesproken? Dat is geheim. (Een slechte, geheimzinnige, schimmige zaak.)
Maandelijks archief: februari 2018
Voortzetters van een (grote) Nederlandse schilderstraditie
Op 22.02.2018 zijn mijn vrouw en ik naar Museum More geweest. Met de trein vanuit Assen, overgestapt in Zwolle naar Deventer en vlakbij het station daar met de bus naar Gorssel.
– In Deventer moesten we ongeveer tien minuten op de bus wachten. De zon scheen en er was nauwelijks wind. Opeens hoorde mijn vrouw iemand haar roepen. Het was J-A, onze schoondochter. Later dachten we een aantal keren: Hoe bestaat het!
– De bus stopte dichtbij het museum. We kwamen in eerste instantie voor de tentoonstelling “De Sirene Blik” met werken van Floris Verster, Jan Mankes (“De meest verstilde schilder.”), Dick Ket (“Net als Verster wist hij tot de ziel van zijn schilderonderwerp door te dringen.”) en Henk Helmantel (“Hij wordt door velen bewonderd, maar ook verguisd of gewoonweg genegeerd.”).
Er waren 120 stillevens, landschappen en portretten van de kunstenaars te zien.
Een schitterende tentoonstelling (nog t/m 13 mei 2018).
Ook de tentoonstelling “Dwars Kijken” hebben we bekeken. Alles was zeer de moeite waard.
-
- Dick Ket
-
- Floris Verster
-
- Jan Mankes
-
- Henk Helmantel
-
- Pieter Pander
– Daarna zijn we weer met de bus naar Deventer (de Hanzestad, de Koekstad, de Boekenstad en het grote aanbod van bijzondere gebouwen en evenementen) gereisd.
Onlangs heb ik nog een stukje geplaatst over het oudste stenenhuis in Nederland. Omdat we toch in Deventer waren, dachten we: “We slaan een paar treinen over en gaan even de stad in.” Zodoende, en dus ook naar het oude, bijzondere huis, dichtbij de Grote- of Lebuinuskerk. Niet ver van het station.
-
- De Proosdij
-
- Info
Knotse dingen en zaken
- Telefoneren onder de douche. (Moet dat echt kunnen? Is dat nodig?)
- “Boer zoekt vrouw”. (Een slechte smaak blijft een vereiste voor dit programma.)
- “Ellie op patrouille”. (“Het idee achter de show is dat mensen in Nederland een beeld krijgen van het politiewerk in andere landen.” Aldus de AvroTros. Leuk bedacht, maar het gaat die club slechts om de kijkcijfers, niet waar? De Nederlandse politie en de belastingbetaler zullen er vast NIET beter van worden.)
- Het onverwachte brons voor de Nederlandse vrouwen bij de shorttrack was heel bijzonder. En het betekende ook een mooi afscheid voor Jorien ter Mors. (Wel is het jammer dat zij een aantal overbodige, Engelse woorden moest zeggen tijdens een interview. Viel mij tegen van haar. Ik hoorde ook andere dingen zeggen. Zoals “fok”? En “fokking”? Waarom? Overbodig! Toch?)
- De 73 Britse zetels die door Brexit komen te vervallen zullen worden verdeeld over de landen die aan de Europese Unie meedoen. Dat las ik ergens. (Belachelijk! En ook: Zonde van het geld. Maar misschien wordt het toch nog anders – dus beter – besloten?)
Het Oudste Stenen Huis van Nederland staat in Deventer
Het oudste stenenhuis in Nederland ligt aan de Sandrasteeg in het oude centrum van Deventer
.
Dat wist ik niet. En toch ben ik vaak in Deventer geweest. Maar er is in die stad ook zoveel te zien! In een wandelroutebeschrijving las ik over deze bijzonderheid.
Het oudste huis ga ik zeker een keer bekijken. [Zodra ik weer in Deventer kom. :-)]
Het pand, de Proosdij genaamd, dateert van 1130 en is opgetrokken uit trachiet en tufsteen. Het gesteente is geïmporteerd uit de Eiffel. Dat is in die tijd vast en zeker een kostbare aangelegenheid geweest en voor maar zeer weinigen weggelegd. Het gebouw had een defensieve functie, met muren van meer dan een meter dik.
Pas na 1250 werd baksteen gemaakt, waardoor een stenen huis voor meer mensen bereikbaar werd.
Alles “wit”? (nummer 67)
Met ons vieren gingen we in het najaar en ‘s winters tennissen in een tennishal in Duitsland. Dat beviel ons goed. De overdekte tennisbaan was prima en had een fijne vloer. Op de baan lagen rubberkorreltjes, waarop je kon glijden om de bal nog proberen te raken. Het “gevoel” op de baan leek veel op de gravelbaan.
We reden om beurten met de auto. Op late momenten – als niemand in de hal was – gingen we tennissen. Dat was ook de reden waarom we een sleutel kregen. Na een paar wedstrijdjes ‘gedubbeld’ te hebben, was het tijd om te gaan douchen. De douches waren ook prima. Nog even “ouwehoeren” samen – onder het genot van een lekker Duits biertje, of wat anders – en daarna naar huis.
Bij de grens werd er regelmatig gecontroleerd. Ook die keer. We moesten stoppen. Iemand scheen met een zaklantaarn in onze gezichten en zei:
“Alles “wit”? Goede reis verder.”
Tja, wat dan te antwoorden?
Halsoverkop naar het ziekenhuis (nummer 66)
Ik had mij net afgedroogd na het douchen, toen de telefoon ging. Mijn bril had ik niet opgezet, want ik dacht de weg in huis wel te kennen.
– Dat was dus mis gedacht. Helemaal mis, want plotseling was het: rinkeldekinkel. Ik was dwars door het glas van de kamerdeur gelopen! Mijn knieën kwamen in de glasscherven in de onderste sponning terecht, en er vielen glasscherven op mijn rug. Ik riep om mijn vrouw, want ik bloedde als een rund. Ik ging op de deurmat zitten en zag de twee grote gaten op mijn knieën. Mijn vrouw belde direct de huisarts op. Zij hielp mij bij het aankleden en maakte daarna alles snel schoon. Vanwege die gaten vroeg ik haar, of zij nog ook ergens vel had zien liggen. Mijn vrouw zei dat het kwam door de spanning van de huid.
– De dokter was er snel. Hij verbond mijn knieën en belde met het ziekenhuis in Winschoten. Met mij op de achterbank van de auto reed mijn vrouw naar het ziekenhuis. Ik kon gelijk door naar de operatiekamer, waar de chirurg wachtte. Onder het opereren praatte hij over alles en nog wat, en zei zo nu en dan: “Wat heb jij geluk gehad”. Na het hechten en verbinden kon ik weer naar huis.
Gelukkig hoef ik maar nog zelden aan dit heftige voorval te denken. In het begin had ik flink last van een nachtmerrie.
Komt hij (premier Rutte) er weer mee weg?
Premier Rutte overleeft in zijn te lange periode als premier al zijn ‘verkeerde VVD-maten‘. Is dat gewoon geluk?
Het lijkt wel op hij zich overal uit kan kletsen. Maar zijn geluk houdt een keer op.
Toch?
Het lijkt wel of de PvdA de misstappen van de VVD heeft moeten opvangen, want deze partij heeft bij de laatste verkiezing voor de leden van de Tweede Kamer der Staten Generaal enorm veel zetels verloren. Niet normaal, zoveel.
Dit is mijn lijstje met kandidaten voor de (nieuwe) post van minister van Buitenlandse Zaken:
Op 1. Sigrid Kaag (want zij heeft de meeste ervaring) van D66;
Op 2. Han ten Broeke (lijkt mij integer) van de VVD;
Op 3. Klaas Dijkhoff (idem) ook van de VVD.