Begint dat ‘Zwarte Pieten-gezanik’ nu alweer?


Bij de Jumbo schijnt vandaag iets nieuws bedacht te zijn:
geen Sint en geen Piet meer laten zien!

Met Olaf Tempelman ben ik het eens:
‘Elk tijdperk kent zijn eigen Piet.’

verlanglijstje-small

Mijn verlanglijstje uit 1950

In mijn ‘sinterklaasperiode’ – zeg maar: van 1950 tot 1956 – was je een beetje ‘bang’ voor Sint en Piet.
‘Bang’ dat je met de roe zou krijgen. ‘Bang’ dat je mee naar Spanje moest. ‘Bang’wanneer je bij Sint moest komen. ‘Bang’ om wat je van hem te horen zou krijgen.
Het was een spannende tijd.

Je kreeg hooguit één cadeau, maar je was maar wat blij dat alles weer snel voorbij was.
Trouwens, je was alles ook zo weer vergeten en speelde je met iets dat je af en toe aan Sint deed denken.

De commerciële markt is er (later) flink op ingesprongen! En zal dat ook wel blijven doen, tenminste als een ‘nieuwe’ Zwarte Piet algemeen wordt erkend in Nederland.

Dat Zwarte Piet opeens (sinds 2013?) als aanstootgevend, ja zelfs als racistisch moet worden beschouwd, kan en wil er bij mij niet in.
Wie verzint/ zegt/ vindt dat nou? Om dat te vinden zou bij mij niet zijn opgekomen.

Zo ben ik niet opgevoed. Mijn kinderen en kleinkinderen ook niet. Gelukkig niet!
Sint en Piet horen er gewoon bij. Het is een ‘kinderfeest’. Ook ouderen geven elkaar sinterklaascadeautjes.

Ik laat mij het ‘sinterklaasfeest’, deze mooie traditie, niet afnemen. Door niemand.
Zelf heb ik twee keer voor Zwarte Piet gespeeld. Meer om mijn vader een plezier te doen. Maar ik heb er nooit spijt van gekregen.
Ook had ik er toen geen bepaalde gedachte bij om het niet te doen. Het was gewoon leuk!

Als de donkere mensen onder ons dat ‘kinderfeest’ niet willen of kunnen vieren, dan vieren ze dat feest toch mooi niet! Lijkt mij simpel.
Leven en laten leven’ is volgens mij beter, dan je in ‘Zwarte Piet-kampen’ opstellen.

Gemeente, iets waar je maar beter niet trots op kunt zijn!

 


diksmuide_vuilbakGisteren zou de inhoud van ‘onze groene bak’ worden opgehaald.

Hoewel we het geluid van de vrachtauto hoorden, kwam de ‘groene wagen’ niet in het gedeelte van onze straat.

We besloten de “groene bak” gewoon te laten staan.’s Avonds stuurden we nog een mailtje naar de gemeente.

Dit was het antwoord:

Hartelijk dank voor uw e-mail van 26 september. Wij hebben navraag voor u gedaan bij de afdeling afval beheer. De chauffeur heeft aangegeven dat uw groene container niet op de afhaalplek heeft gestaan ten tijde dat de vrachtwagen langs is geweest om de containers te legen. De eerst volgende keer als er groen wordt opgehaald legen wij uw groene container, mits die op tijd op de afhaalplaats staat. De containers moeten vanaf 7.00 aan de weg staan voor het leeghalen.

Hierbij gaan wij er van uit u voldoende te hebben geïnformeerd. Wanneer u verdere vragen heeft, kunt u contact opnemen met één van onze medewerkers.

Met vriendelijke groet,

Medewerker Klant Contact Center

Balen” natuurlijk. (?!@&#%!? = duizend bommen en granaten)

De chauffeur had een “leugentje om bestwil” gemaakt.
(De afvalbakken worden al jaren aan dezelfde kant van de straat neergezet en opgehaald.)

Vanmorgen lazen we in een “WhatsAppje” van de buren dat de “groene container” vandaag wordt opgehaald.

De “groene bak“ is tussen de middag geleegd!

 

Gisteren (22/9) ook in ‘Pictura’ geweest


In ‘Pictura’ (Groningen) zagen we oude en nieuwe kunstwerken van Siemen Dijkstra en Elysia Verhoeven.

We waren heel benieuwd naar zijn Arctische Landschappen. Met keramiek hebben wij niet veel. Al is het nog zo knap gemaakt.

Zelf ben ik meer een liefhebber van zijn ‘sprekende’ kunstwerken van Scandinavische en Nederlandse landschappen, en de Waddengebieden, inclusief de eilanden.

Vandaag naar het werk van de grondleggers en oud-studenten van het Noordelijk Realisme


Je zou mogen verwachten dat het werk van de grondleggers van het Noordelijk Realisme in het Groninger Museum te zien zou zijn, maar dat is niet zo.
(Een slechte zaak natuurlijk!)

De tentoongestelde werken waren te zien in het Provinciehuis van Groningen en de Martinikerk in Groningen.

In de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw bood de Groninger Academie Minerva – als enige kunstacademie in Nederland – een klassieke kunstopleiding o.l.v. de toenmalige docenten Diederik Kraaijpoel, Evert Musch en Jouke Wouda.

Naast hen gaven prominente docenten, o.a. Matthijs Röling, Wout Muller, Piet Pijn, Folkert Haanstra, Ger Siks, Barend Blankert, Wim van Veen en Johan Sterenberg les.

Hun oud-studenten zijn bekend geworden als ‘de Noordelijke Realisten’, en die het leerplan voortzetten op de Klassieke Academie voor beeldende kunst in Groningen.

‘Annie 63’ was zelfs bij de SONT te zien?


Nee, niet bij de Sont tussen Denemarken en Zweden, maar bij de SONT in Drenthe.

nedersaksisch-taalgebied‘Annie 63’ (Schreijer-Pierik) schijnt zich niet enkel te interesseren voor boeren, koeien, melk en varkens, maar ook voor de ‘Streektaalorganisaties Nedersaksisch Taalgebied’ (SONT).
De SONT-voorzitter ‘wil geen Friese toestanden’ en noemt ‘het niks minder dan uniek dat het Europees parlement aandacht besteedt aan het Nedersaksisch’.

Dat is ‘mooi gezegd’ natuurlijk, maar meneer de voorzitter, je moet wel realistisch blijven. Het bezoek van ‘Annie 63’ en haar Duitse college Jens Gieseke aan SONT zal voor velen ongetwijfeld bijzonder zijn (geweest), maar wat is de maatschappelijke waarde van het bezoek voor de Nedersaksische taal?
Dat je je niet hoeft te schamen, als je bijvoorbeeld Drents, Gronings, Sallands of Twents spreekt?

Persoonlijk heb ik daar nooit last van gehad. Gelukkig maar, denk ik dan.
Waarom zou ik ook?
Dat zou ik wel – mij schamen dus – als iemand mij niet kon verstaan als ik alleen Sallands praatte.

Volgens ‘Annie 63’ verdient het Nedersaksisch een ‘impuls’, las ik in de krant, maar wat wordt er precies bedoelt?

Een ‘impuls’!
Waar hebben die twee (voor mij overbodige) Europarlementariërs het in vredesnaam over!