Met honderden grote (en dure) trekkers reden de boeren eind 2015 naar Brussel. Ook toen vroeg ik mij af: “Waarom met (zoveel) ‘dikke’ trekkers?”

De meeste boeren wisten het toen ook al wel: “Wij doen ook mee aan de vervuiling en aftakeling van de aarde.”

Maar zijn ze ook bekend met bedrijfsrisico’s?
VAST WEL, denk ik.

Toch zijn ook de boeren NIET eensgezind bezig. Dat waren ze niet in Brussel; ook niet in Den Haag en bij de provinciehuizen.

Wat willen zij precies?
Willen zij het niet weten, waar ze mee bezig zijn?
Houden zij zich maar van de domme?
Wat is het?

Mijn grootvader wist het, denk ik. Hij deed zo nu en dan wel “dom”, want hij was een enorm slimme man. Zo nu en dan was hij zelfs een linkmiegel.

Even iets anders. Nog steeds vraag ik mij af waarom boerenbedrijven anders moeten worden behandeld. Anders dan bijvoorbeeld het landbouwmechanistiebedrijf van mijn vader en mijn broer?

De trekkers in 2015 zien er NU niet veel anders uit. In elk geval zijn ze nog steeds “dik” en agressief.

Ook bij de boeren en de boerenbedrijven gaat het – ik denk: nog steeds – ‘hard tegen hard’ en ‘groot, groter, grootst’.
Wat ik bedoel?

In het gebied waar ik woonde (Salland) was een trekker van ongeveer 80 à 100 pk “dik” genoeg!