Je trouwdag schijnt de mooiste dag in je leven te zijn …

Je kunt een trouwdag net zo duur maken als je zelf wilt. Mijn broer en ik zijn die dag samen eerst naar Hattem gereden, omdat in die plaats een kapper werkte die Nederlands kampioen knippen was geworden. Hij moest ons maar ‘kappen’! Nadat hij ons super had geknipt zijn we in ons hemd in de auto gestapt en teruggereden.

Thuisgekomen kleedde ik mij voorzichtig om en wachtte ik tot het tijd was om de bruid op te halen voor ‘het trouwen in het gemeentehuis’.
‘Mijn baas’ heeft ons getrouwd. Het enige wat ik van zijn speech nog onthouden heb, is zijn opmerking dat ik flink moest studeren. (Ik volgde toen de opleiding GA-I in Zwolle. Hij gaf er ook les. Als hij les gaf, ‘moest’ ik met hem meerijden in zijn auto.)

Na het kerkelijk huwelijk begon het bruiloftsfeest. Eerst kwam de receptie, d.w.z. het gezoen, de handen en handjes schudden, de felicitaties, de cadeaus, de bloemen en kamerplanten (erg veel cyclamen), enz.!

Wel is mij een enorme ergernis bijgebleven. Een collega van toen had ‘het gore lef’ om na afloop van de receptie op onze kosten een diner te bestellen en te gaan nuttigen. Ik heb er nooit met hem over gepraat, maar wie het voorval wil horen, vertel ik het gewoon.

We waren voorgoed bij elkaar. Samenwonen kon tin die tijd niet, mocht niet, deed je dus niet, men zou er toch schande van (willen) spreken (en heus niet alleen door de dorpsgemeenschap).