Waarom nu pas? Na meer dan 70 jaar geleden?


Achteraf is het gemakkelijk te zeggen wat er had moeten gebeuren.”
Of zeg het zo:
Je kunt toch niet veranderen wat er is gebeurd.” (Dus ook niet door excuses.)

Wil premier Rutte zijn ‘populariteit’ opvijzelen door nu pas, publiekelijk, namens ‘zijn’ kabinet, excuses aan te bieden voor iets wat al meer dan 70 jaar geleden had moeten gebeuren? Namelijk om te zeggen dat de enorme ellende van toen in het verre Oosten, in Indië dus, NIET had mogen gebeuren?

Natuurlijk klopt het NIET wat er toen is gebeurd. Maar het is wèl gebeurd, en dat was toen al vanaf het begin bekend! Zo ook wat er is gedaan en uitgevoerd in naam van God, of welke godheid of ‘hotemetoot” dan ook !

Wie zich in de geschiedenis van toen heeft verdiept – al is het maar een beetje – die weet tegelijkertijd wat er is gebeurd: het was een smerige, koloniale OORLOG!
Het waren heus geen politionele acties, zoals de Nederlandse politiek het destijds probeerde te ‘verwoorden’. En dat is lange tijd nog gelukt ook!
Te erg voor woorden natuurlijk. Schandalig gewoon!

Maar wat schiet je anno 2022 ermee op om die ‘beerput’ van toen (weer) uitgebreid te gaan openen? Helemaal niks toch zeker.

Wat heb je nu nog aan excuses? Verontschuldigingen? Eerherstel?
En voor wie zijn ze dan bedoeld? Voor wat? Waarvoor? Waarom? Enz.
Excuses komen voor de meesten sowieso te laat.

En: Wie worden er in de excuses van premier Rutte vergeten?
Zijn het de personen, soldaten, enz., die destijds al in Indië woonden, omdat zij er hun baan/ werk hadden te verrichten?
Of gaat het wellicht om de personen en soldaten, enz., die er vrijwillig naar toe zijn gegaan? (Het is toch zeker niet zo dat allen ‘verkeerde’ bedoelingen hebben gehad!?)

Kort gezegd, meneer Rutte, er zijn genoeg vragen voor ‘uw’ kabinet, de regering, die op antwoord wachten.

Zo weet ik dat er personen, soldaten, enz., naar het voormalig Indië zijn gegaan, omdat zij zich kort na WO II ‘bevrijders’ achtten. Sommigen onder hen zullen dat wellicht ook voor het avontuur, misschien zelfs voor voor de ‘kick’, hebben gekozen, en die er, wellicht ook om die reden, een enorme puinhoop van hebben gemaakt. En wel zo’n enorme rotzooi dat de goedwillende mensen, vrijwillige en dienstplichtige soldaten, e.d., er nadien, en misschien wel elke dag, heel veel last, en ja, zelfs een trauma, aan hebben overgehouden.

Maar nogmaals, meneer Rutte: Velen leven al niet meer!


Onderstaande foto komt uit een artikel in ELSEVIER(van 14 juli 2007).
(Dat artikel is bijna 15 jaar geleden geschreven.)

Laat de regering zich richten op tegenwoordige zaken. Op (nare) zaken die nog steeds niet zijn opgelost, maar wel moeten! Er is dus genoeg te doen!

[Ik moest mijn verhaal toch weer even kwijt!]

4000 KNIL-soldaten (Ambonezen) kwamen …


… in 1951, met hun gezinnen, per boot naar (het koude) Nederland.

asturias (Mobile)

Op een zaterdagnamiddag stonden mijn oom, die als militair (vrijwilliger) in Indonesië (toen Nederlandsch-Indië) was geweest, en ik bij een viersprong bij het station te kijken naar een aantal (open) vrachtwagens. Hoeveel wagens er passeerden, weet ik niet meer.

De vrachtwagens waren hoog beladen. Kinderen, die bovenop de lading zaten, zwaaiden vrolijk naar ons.
We zwaaiden terug.

Het was een vreemd gezicht. Verwarrend ook, vond ik. Mijn oom zei, dat het oud-KNIL-militairen met hun gezinnen waren en op weg naar een kamp, vlakbij Ommen (in de buurt van Vilsteren).
Het woord “kamp” klonk mij negatief in de oren.

molukse-woonoorden-kaart (Custom)

Van dat gebeuren herinner ik mij weinig.
Bijvoorbeeld: Waar waren mijn ouders, broertje en tante toen?
Misschien gewoon in het huis van mijn oom en tante?

Mijn oom was anders dan anders, weet ik nog. Niet vrolijk in elk geval. Hij zei: “Wat Nederland met deze mensen heeft gedaan, is een grote schande.”

Of hij het precies zo zei, weet ik niet meer, maar iets dergelijks was het wel.

Ik heb hem er nooit meer iets over horen vertellen, maar ik heb hem er later ook niet naar gevraagd.
Dat had ik wel moeten doen.