“Morgenrood, water in de sloot; avondrood, mooi weer aan boord.”
Vanmorgen, om ongeveer kwart over acht, was het volgende hier in D. te zien.
Het moet hier toch wel even gezegd worden: Aan de de rand van de stad D.
Maar, binnen circa vijf minuten was het natuurverschijnsel helemaal verdwenen!
Ook de herfst laat veel kleuren zien
Ook in de tuin. Wat een kleurenpracht!
Cobra-verf op olieverf papier. Beide van Talens uit Apeldoorn.
Een “schoolse” schilderles was het, maar wel enorm leerzaam.
Deze keer ging het over het beroemde kleurenpalet van Anders Zorn (1860-1920), een Zweedse schilder, een grootmeester.
Zorn gebruikte maar vier kleuren: alizarine rood, gele oker, ivoorzwart en titaanwit.
Als je zijn palet bekijkt, dan zie je prachtige kleuren. Echte Zweedse kleuren. Het is moeilijk om zijn palet na te maken. Het viel mij in elk geval vies tegen.
Natuurlijk zal Zorn wel gebruik gemaakt hebben van andere kleuren, want het is niet te doen om met deze vier kleuren een felgroene of helder blauwe kleur te maken.
Toen ik ermee bezig was, moest ik denken aan Mora (Zweden), waar ik eens in zijn woning (nu een museum) ben geweest, waar ook schilderijen en tekeningen van hem te zien waren. Ook heb ik een bezoekje gebracht aan zijn buitenhuisje, waar hij ook schilderde.
Dat zei de oogarts gisteren tegen mij in het Wilhelminaziekenhuis in Assen.
Na de staaroperatie in mijn rechteroog, vier weken geleden – de operatie aan mijn linkeroog eerder was prima gegaan – kreeg ik er een ontsteking in. Mijn vrouw beweerde dat het door mijn zakdoek kwam, maar dat geloofde ik niet.
Na drie weken druppelen begon het oog erg te ‘wateren’. Het wit om de pupil werd rood en roder. Ook nam de pijn rondom het oog toe en werd zo vervelend dat ik afgelopen zaterdag naar de huisartsenpost in het ziekenhuis in Assen ben gegaan. De arts constateerde dat er niets in het oog was gekomen. Ik kreeg oogzalf. Als dat niet hielp, moest ik naar de huisarts gaan. Bij haar ben ik maandagmorgen geweest.
Omdat de pijn erger werd, heb ik woensdagmorgen met het ziekenhuis gebeld en gevraagd of de oogarts even naar mijn oog kon kijken. Dat was geen probleem. De oogarts constateerde dat er een stukje oude lens was achtergebleven. Dat liet hij zien op het scherm van zijn pc. ‘U heeft pech. Het gebeurt zelden’, zei hij (0,1% kans). Hij wilde mij onmiddellijk helpen. Ik kon in het ziekenhuis blijven wachten en zou ’s middags als eerste worden geopereerd. Na de operatie voelde het oog al veel beter. De pijn was vrijwel onmiddellijk weg.
Nu eerst weer drie weken druppelen, daarna weer voor controle naar het ziekenhuis en dan naar de opticien voor nieuwe glazen.
Na dit alles hoop ik alle kleuren weer helder te kunnen zien. Dan kan ik weer gaan schilderen, fietsen, enz., enz. [Hobby’s heb ik genoeg!?]