De NAM en de (mega)windmolens, of: hoe onbeschofter kan het nog?


Het is vrijwel zeker dat tegenwoordig inspraak niet (meer) helpt.
Ja, misschien op papier nog wel, maar zodra de mensen er werkelijk gebruik van maken, wordt opeens alles anders. Mensen worden van het kastje naar de muur gestuurd; ze raken verzeild in (meestal peperdure en jarenlange) procedures, enz., enz., enz.

De NAM maakt de mensen wijs dat de aardbevingen als gevolg van de gaswinning bij de provinciegrenzen ophouden.
In dit geval bij de provinciegrens tussen Groningen en Drenthe, en misschien die met Friesland ook.

De kop van Drenthe ligt aan de rand van het Groninger gasveld, maar ook daar zijn inmiddels tientallen serieuze schademeldingen door aardschokken als gevolg van de gaswinning gedaan, maar de NAM geeft – ook hier niet – normaal thuis!

Kortom: Heel onbeschoft.

Er wordt inmiddels wel wat gedaan, maar het moet sneller kunnen. Veel sneller!
De NAM-mensen moeten zich meer, en nog beter, in de (afschuwelijke) problemen van de getroffenen verplaatsen.

Waarom letten de gekozenen (bestuurders, etc.) daar niet beter op?
Waarom zorgen zij niet voldoende voor ons? Dat moet toch een normaal gegeven zijn!
Waarom of waarvoor worden zij anders gekozen?

Ook al dat gedoe met die windmolens moet eens afgelopen zijn!
Nu weer bij de grens met Duitsland.
Het blijven ‘rare vogels’ die Duitsers.
Van inspraak bijvoorbeeld schijnen zij niet te weten, of niet ze willen weten?

Wie wil er nou bij zes nieuwe (mega)windmolens van 206,5 meter hoog wonen. Toch ook niet tegenaan willen kijken?

Meer (schandalige) voorbeelden?

megawindmolensRijd, of beter nog: loop eens langs de grens met Duitsland. Bijvoorbeeld van Coevorden naar Nieuweschans.
Je ergert je regelmatig bijna ‘kapot’.

De elektriciteitsmasten zijn al erg (genoeg), maar het kan blijkbaar nog veel erger:

(Mega)windmolens!