Dat zei mijn moeder eens. Waarom zij dat zei, zal ik proberen te vertellen.
–  Zij had ons een keer een spiegel gegeven om in de hal op te hangen. Maar omdat er al één hing, hebben we de spiegel in de wc opgehangen. Eerlijk gezegd vonden wij de spiegel niet in de hal ‘passen’. Toen zij een keer op bezoek was en zij ‘haar’ spiegel in de wc zag, vond zij dat helemaal niet leuk. Dat zei zij dus ook, want zij had de goede gewoonte om geen blad voor de mond te nemen. [Dat zal ik dan wel van haar hebben. ?]
–  We hebben de spiegel uit de toiletruimte gehaald en zolang ergens opgeborgen. Toen zij weer was vertrokken hebben we de spiegel weer op dezelfde plek opgehangen. Dat leek ons toch de beste oplossing. Zij heeft er nooit meer iets van gezegd.