Zij maakt zich zorgen over de (haar) streektaal


Volgens de krant (Dagblad v/h Noorden, 26.11.2016) wil Annie Schreijer-Pierik (Annie ’63) het Drents, Gronings en Twents op de Europese agenda zetten.

Tijdens het lezen van het stuk, moest ik denken aan haar als boerin (o.a. over de afschaffing van de melkquota) en CDA-politica (in Den Haag), nu als CDA-Europarlementslid (sinds 2014; eigenlijk was zij ‘lijstduwer’) en ook even aan een ‘tenenkrommend gesprek’ op tv tussen haar en Herman Finkers (over de toekomst van Vliegveld Twente).

En dan nu de ‘Streektaal’?
Waarom nu pas haar aandacht voor het Nedersaksisch dialect? Bij gebrek aan wat anders?
Misschien is het wel goed bedoeld, maar waarom is zij er niet (veel) eerder mee gekomen?
En waarom heeft ze het niet over alle streektalen in Nederland? (Omdat zij is opgegroeid met het Twents?)

Ik ben opgegroeid in Salland en met het Sallands.
Waarom noemt zij die streektaal niet?
Sallands is toch ook een Nedersaksisch dialect?

Zij beweert, aldus de krant, dat er een hoop (Europees) geld op de plank ligt.
(‘… We hebben budget. … Laat het niet liggen. …’ En meer blabla.)

Toegegeven, als Annie zich in iets vast bijt, dan laat zij niet meer los en doet zij dat (vaak) tegen beter weten in.
Dus waarschijnlijk ook met het onderwerp streektaal, want anders had zij al veel eerder haar paard VOOR in plaats van (nu) ACHTER de wagen gespannen. Kort gezegd:

Het is te laat.