Naar Brussel en de Expo in 1958 (33)


’s Morgens al om half zes werd ik wakker gemaakt door mijn vader, omdat mijn ouders om zeven uur met de ‘Lelijke Eend’ wilden vertrekken.

Het werd een lange rit/zit in de auto, want we kwamen pas om twaalf uur in Middelburg. Mijn broer en ik mochten in die stad de “Lange Jan” beklimmen. Bovenin de toren keken we over de stad en zagen we ook een groot stuk van de omgeving, want we hadden de verrekijker van mijn vader meegenomen.

We gingen naar Oostkapelle, waar een “oud-plaatsgenoot” woonde, een ‘oude’ klant van mijn ouders, die weer in zijn geboorteplaats was gaan wonen. We konden er zelfs slapen. ‘s Avonds zijn we met z’n allen naar het strand bij Domburg gewandeld.

De volgende dag reden we naar Vlissingen. Ook daar mochten we de kerktoren beklimmen, de “Sint Jacobstoren”. Vlissingen vonden wij ook een mooie stad.

Van Vlissingen ging het met de veerboot naar Breskens. In Breskens stond bijna geen oud huis meer werd ons verteld. Inderdaad zag je vrijwel overal nieuwbouw. (Tijdens WO II heeft Breskens enorm geleden onder het zware geschut van de Moffen vanaf de andere kant van de Schelde, Walcheren.)

We kwamen in Aardenburg, waar wij twee nachten in een hotel hebben geslapen. Zeeuws-Vlaanderen vonden wij bijzonder mooi.

Van Aardenburg ging de rit naar Knokke. We zijn de zee niet in geweest, omdat de golfslag te hoog was. Wel hebben wij er een lange strandwandeling gemaakt.

Via Sluis reed mijn vader naar Brugge, een stad met prachtige, oude gebouwen en nauwe straatjes. We zagen er de “Ezelspoort”, grachten, oude huizen en gevels, de markt, enz.

Na Brugge reden we naar Diksmuide, Nieuwpoort, Blankenberge, Gent en tenslotte kwamen we in Brussel. In het stadsdeel Jette stopte mijn vader bij het huis waar mijn vriend woonde; het adres waar ik veertien dagen zou blijven (logeren).

Ongeveer vijf dagen per week werkte ik mee in het kaasfabriekje van zijn ouders. Er stonden daar een paar grote, ronde RVS-bakken die steeds goed schoon gemaakt moesten worden. Goed boenen !!! Een ‘hels’ karwei dus.

In het weekend waren mijn vriend en ik ‘vrij’. Dan gingen we samen Brussel ‘verkennen’, en de Expo in Heizelpark. Het Expo-terrein lag dichtbij mijn logeeradres.

De bezoeken aan de Expo waren geweldige belevenissen. Het terrein was twee km² groot en er was een enorm kermisterrein vlakbij. Het bezoek aan de kermis was ook geweldig.

Het ene paviljoen was nog mooier, groter en interessanter dan het andere. Vooral de paviljoen van Canada, de VS (met de ronde filmzaal) en de USSR (met de Spoetnik en z’n raketten) herinner ik mij nog heel goed. En het 102 meter hoge Atomium ! (Nog steeds indrukwekkend en mooi.)
(De aluminium ‘bollen’ zouden na het sluiten van de Expo worden afgebroken, maar ze staan er nog steeds gelukkig.)
Om in de ronde filmzaal van de VS te kunnen komen moesten we eerst in een lange rij staan. Ik zag plotseling een heel bekend gezicht tussen de wachtenden. Het bleek mijn nicht te zijn die met haar vriend een paar dagen in Brussel was voor o.a. de Expo.

In de stad bezochten mijn vriend en ik de Grote Markt, het Stadhuis, Manneken Pis, het Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis, De Zavel en de Congreszuil.

Op een avond aten mijn vriend en ik in een groot Italiaans restaurant aan de Grote Markt. Zijn ouders trakteerden. Bij de spaghetti kreeg ik slechts een vork. Een ‘ramp’ vond ik het, maar ik kreeg er gelukkig een eetlepel bij. Wel een beetje beschamend natuurlijk.

Een bezoek aan het Waterloo-monument was ook een bijzondere ervaring.

Met de zwager van mijn vriend ben ik een dag mee in de bestelauto van de zaak geweest om kaasbestellingen af te leveren. Zelfs moest hij een bestelling naar Blankenberge brengen. We waren samen de hele dag op pad.

De ouders van mijn vriend waren van plan om een aantal dagen naar Hardenberg (Nederland) op familiebezoek te gaan. Mijn vriend ging ook mee. Zo kwam ik heel gemakkelijk, en gratis, weer thuis.

Het Expo-speldje heb ik nog steeds in mijn bezit.
(De Expo 1958 werd door meer dan 42 miljoen mensen bezocht. Niet slecht toch in die tijd?)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *