Levertraan (kv 116)


De eerste hap levertraan smaakte ontzettend vies. Zo vies, dat ik het nooit ben vergeten.

Er was een tijd dat ik elke dag een lepel met die rommel moest innemen. “Levertraan is gezond”, zei mijn moeder als ik tegenstribbelde. Elke dag weer kreeg ik een lepel vol met levertraan voor het naar bed gaan. Mijn broer ook. Bah was het.

Wat later zat er een sinaasappelsmaakje bij volgens mij. Nog wat later kregen mijn broer en ik capsules die naar niets smaakten en gemakkelijk waren door te slikken.

Volgens Wikipedia is levertraan een dierlijke olie, gewonnen uit de lever van kabeljauw, schelvis en andere vissen uit de familie van kabeljauwen. Soms wordt ook de lever van heilbot gebruikt.

Het blijkt een wijdverbreid misverstand te zijn dat levertraan van walvissen afkomstig is. Ook las ik dat levertraan niet voor iedereen geschikt is.

Wanneer ik ermee gestopt ben? Geen idee. Weet ik niet.
Plotseling hoefde het niet meer. Maar waarom?

Eén gedachte over “Levertraan (kv 116)

Reacties zijn gesloten.